geld

C-klein is de toonsoort van de 1e solo-aria uit Bachs Johannes Passion die ik op gamba zou spelen op 5 april. Echt… kansloze toonsoort op dat instrument, haha! Maar hé, het was wel mijn allereerste – via mijn bedrijf – betaalde opdracht als muzikant!

(Cello mocht ik spelen bij Bachs Mattheüs Passion, maar dat was op dezelfde datum. Dus dat moest ik helaas weigeren.)

Corona maakt die uitvoering onmogelijk, want de overheid heeft verordonneerd dat o.a. concerten worden afgelast t/m 6 april.

Creativiteit alom: musici bijv. verzinnen allerlei oplossingen om tóch uitvoeringen te laten doorgaan en daarmee inkomstenstromen niet te laten stokken. Ook hier: waarschijnlijk gaat mijn uitvoering op 24 mei alsnog door.

Vader, moeder en hun 4-jarige dochtertje lopen een schoonheidssalon binnen om haar nagels te laten doen. Niet die van de moeder, maar van het meisje.

We zijn in Amerika. Om precies te zijn: bij de grootste kindermissverkiezingen van het land.

De kleine kan niet stilzitten tijdens haar nagelbeurt; papa belooft haar snoep als ze nog éven volhoudt. Intussen duwt hij ook nog een briefje van $ 20,- in haar hemdje. Na afloop krijgt ze inderdaad snoep: een hele grote zak vol, ze mag alles pakken wat ze wil.

Jac had een site voor zijn fysiotherapiepraktijk. Zijn buurvrouw, een internetspecialist, wees hem erop dat die site (zacht uitgedrukt) ‘niet overzichtelijk’ was en niet goed scoorde in Google.

Hij wist dat ik ‘iets met sites en teksten’ doe, dus toen ik op zijn behandeltafel lag – in mijn bh, gezicht naar beneden, armen bungelend boven de vloer – vroeg hij of ik zijn site wilde aanpassen.

Natuurlijk! Nieuwe klant, altijd leuk. Vooral als die vanzelf naar je toekomt. Ik vroeg nog even door om helder te krijgen wat hij precies wilde.

Ik viel van schrik bijna van de behandeltafel, toen ik hoorde hoeveel geld Jac door de plee spoelde.